Ντοκουμέντα αδιαμφισβήτητης γνησιότητας και ανεκτίμητης ιστορικής αξίας μέσα σε 490 σελίδες ανέκδοτου ιστορικού υλικού των περιοχών μας. Για πρώτη φορά μαθαίνουμε τι ακριβώς συνέβη στην Ανατ. Μακεδονία σε αυτά τα δυο φρικτά χρόνια της δεύτερης Βουλγαρικής κατοχής 1916-18, όχι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ελληνικής πλευράς, αλλά όπως τα διαπίστωσε μια Διεθνής Επιτροπή με εξαντλητική επί τόπου έρευνα, αμέσως μετά την απελευθέρωση, όταν οι χαίνουσες πληγές ακόμη αιμορραγούσαν. Κανένας δε νομιμοποιείται να μας κρύβει την ιστορία μας. Δικαιούμαστε να τη γνωρίζουμε, όχι μόνον εμείς, αλλά και οι υπόλοιποι Βαλκανικοί λαοί και θα έλεγα ο λαός των ιδίων των δραστών, από τον οποίο το «βαθύ κράτος» του, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αποκρύβει αποτελεσματικά, τα απάνθρωπα εγκλήματα. Όπως επίσης και τα πρακτικά της Διασυμμαχικής Διεθνούς Επιτροπής και τα συμπεράσματά της, τα οποία τυπώθηκαν στα 1919 στη Γαλλική γλώσσα σε λίγα αντίτυπα, για τη χρήση κυρίως των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων.
Οι κατοπινοί πολιτικοί ανταγωνισμοί και ανακατατάξεις, σιωπηροί ή φανεροί διπλωματικοί συμβιβασμοί και συμφέροντα, ελληνικά και ξένα, των τότε μεγάλων δυνάμεων, σκέπασαν με την άχλη της λήθης τα δραματικά γεγονότα της κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας, με αποτέλεσμα σήμερα κανείς να μη θυμάται πλέον τα τραγικά γεγονότα και τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολύ συχνά οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των μεγάλων ευρωπαϊκών και μη κρατών να θεωρούν υπερβολικές πολλές ευαισθησίες που μας συνοδεύουν τόσα χρόνια και που με τραγικό τρόπο επαληθεύονται σε κάθε νέα ευρωπαϊκή σύρραξη, όπως δυστυχώς συνέβη στα 1941-44. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους θεωρήσαμε ηθικό χρέος την έκδοση των βιβλίων αυτών, είναι η μέσω της δημοσιοποίησης αποφυγή της επανάληψης τέτοιων απάνθρωπων γεγονότων και η βεβαιότητα των όποιων θερμοκέφαλων ότι, όσα χρόνια κι αν περάσουν τα εγκλήματα κάποια στιγμή θα αποκαλυφθούν και οι εγκληματίες θα παραδοθούν στην καταδίκη της ανθρωπότητας. Τέλος, θα έλεγα ότι όλοι εμείς οι κάτοικοι της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, θα θέλαμε οι νοτιοελλαδίτες που συνήθως κατέχουν και τα 9/10 της εξουσίας, να μην αγνοούν τόσο προκλητικά τα δραματικά γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας της Βόρειας Ελλάδας και να μην εκπλήσσονται μόλις τους αναφέρουμε κάποια πράγματα, δείχνοντας έτσι μακάρια άγνοια, την οποία λογικότατα ερμηνεύουμε ως αδιαφορία στα δικά μας παθήματα.